- tərziyə
- ə. razı salma
Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti. 2009.
tərziyə
Look at other dictionaries:
dərzi — is. Paltar biçib tikən usta. Dərzi şagirdi. Uşaq dərzisi. – Dərziyə köç dedilər, iynəsini sancdı yaxasına. (Ata. sözü). Boyaqçıya, başmaqçıya, dərziyə; Havaxtadək olacağıq ikiqat? Q. Z … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
qonşubağrıçatdadan — (Lerik, Şuşa) ipək parça adı. – Qonşubağrıçatdadanı Mərziyə geyif toye:tdi (Şuşa) … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
başmaqçı — is. Başmaq (ayaqqabı) tikən və ya satan adam; çəkməçi. Boyaqçıya, başmaqçıya, dərziyə; Havaxtadək olacağıq iki qat. Q. Z … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
genəltdirmək — «Genəltmək»dən icb. Paltosunu dərziyə verib genəltdirmək … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
ismarlamaq — f. 1. Tapşırmaq. Dəvənin dizini bağla, Allaha ismarla. (Ata. sözü). Rəhmətlik son nəfəsində əllərimi tutub dedi: – Gülcahan, Əşrəfi sənə, səni də Allaha ismarladım. . A. Ş.. Bir söz ismarlamış bəlkə yar eli; Nədən anlaşılmaz quşların dili? Ə. C … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
muştuluqlamaq — f. Xoş xəbər vermək, şad xəbər yetirmək, müjdə vermək. <Məlikməmməd dərziyə:> Dur get, padşahı muştuluqla ki, balaca oğlunu tapmışam. (Nağıl). <Nəcəf:> Kimi muştuluqlamağa gedirsən? İ. Ə … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
mətbuat — is. <ər.> 1. Kitab, məcmuə və s. çap edən istehsalat sahəsi, nəşriyyat və mətbəə işi. Mətbuat işçisi. 2. Dövri çıxan qəzet, jurnal və s. nin ümumi adı. Xarici mətbuat. Dövri mətbuat. – Gizli mətbuat ilə tanış olmağa başladım. . T. Ş. S..… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
qısaltdırmaq — icb. Gödəldilmək, qısa hala saldırmaq. Şalvarı dərziyə verib qısaltdırmaq. Saçlarını dəlləyə qısaltdırmaq … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
sanumaq — f. 1. Batırmaq, geydirmək, soxmaq. Dərziyə dedilər köç, iynəni (papağına) sancdı. (Ata. sözü). Yetişmiş qızlar iynəni <Kiçikbəyimin> duvağına batırır, sonra yaxalarına sancırdılar. Ç.. // Məc. mənada. Dağlar titrədi, . . göy qübbəsini… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
seçmə — 1. 1. «Seçmək»dən f. is. 2. sif. Oxşarları, bənzərləri arasında ən yaxşısı, ən əlası, ən gözəli, ən xoşa gələni; əla, ən yaxşı. Seçmə üzük. Seçmə xalça. – Ağır sandıq seçmə parçalarla dolu idi. M. C.. 3. sif. Ən hörmətli, ən görkəmli, ən seçilmiş … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
